ในหมู่บ้านเตโอติตลัน เดล วัลเลทโออาซากา ประเทศเม็กซิโกปอร์ฟิริโอ กุติเอเรซถูกเรียกโดยชุมชนพื้นเมืองของเขาว่าเอล มาเอสโตรในเมืองเวนทูราแคลิฟอร์เนียที่เขาอาศัยอยู่ตอนนี้และสำหรับโลกศิลปะร่วมสมัยที่เขาติดพัน เขาเป็นศิลปินที่มีภารกิจ แต่สำหรับกูตีเอเรซภูมิปัญญาและวัฒนธรรมของคนรุ่นต่อรุ่นที่เกี่ยวข้องกับการสร้างสิ่งหนึ่งที่ทำให้ทุกอย่างน่าสนใจ
เมื่อเทียบกับสีย้อมสังเคราะห์ที่ใช้กันทั่วไปในเสื้อผ้าและสิ่งทอของเราในปัจจุบัน เวอร์ชันของธรรมชาตินั้นดีกว่าอย่างอธิบายไม่ได้เกือบทุกครั้ง เปรียบเสมือนลูกพีชที่สุกโดยต้นไม้ หรือมะเขือเทศอบในแสงแดด ส่วนหนึ่งของคุณที่หายไปตระหนักดีว่านี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น สีย้อมธรรมชาติก็ไม่ต่างกัน เมื่อเวลาผ่านไปและตามวัฒนธรรม เราได้ปูพรมพื้นถ้ำและจุ่มกางเกงยีนส์ของเราด้วยสีย้อม ไม่ใช่เพราะพวกมันจะไม่ทำงานอย่างอื่น แต่เพราะสีทำให้วัตถุธรรมดาๆ ของชีวิตคงทนและความทรงจำของเราคงอยู่นานขึ้น และหากคุณได้รับพรด้วยความรู้เช่นเดียวกับกูติเอเรซ สีนั้นก็จะเชื่อมโยงคุณเข้ากับจิตวิญญาณและเชื่อมโยงคุณเข้ากับวิถีชีวิตของบรรพบุรุษ ซึ่งเป็นวิถีชีวิตที่ค้ำจุนอารยธรรมไว้โดยอาศัยการอยู่ร่วมกับธรรมชาติ วิถีชีวิตที่ 500 ปีของการล่าอาณานิคมได้ลบล้างอย่างเป็นระบบ